گنجینه نام مردان دربردارندهی بخشهای زیر است: بخش یکم: بزرگی، شکوه (دارای ۱۱۰۹ نام)، بخش دوم: ایران‌زمین (دربرگیرنده‌ی ۶۳۲ نام)، بخش سوم: اندام، روان، جان آدمی (دربردارندهی ۵۳۵ نام)، …
پارسی‌انجمن: گنجینه نام (نامهای زیبا و شکوه‌آفرین ایرانی) در دو نبیگ نامهای زنانه و مردانه فراهم شده است.
این دو گنجینه دستاورد پژوهشی «پاسداران فرهنگ ایران» است که با آماج «ایرانی بیندیش، ایرانی بنگار، ایرانی بزی» این نامها را گرد آورده‌اند.
گنجینه نام زنان دربردارندهی بخشهای زیر است …
پارسی‌انجمن: پارسیِ پرکاش فرهنگِ گزیده‌ی سانسکریت به پارسی است که در زمانِ پادشاهی اکبرشاه، پادشاهِ فرهنگ‌دوستِ گورکانیِ هندوستان، فراهم آمده است.
این فرهنگ که در سده‌ی دهمِ اسلامی نوشته شده از نخستین فرهنگهای سانسکریت به پارسیِ دری است و شاید تنها از این رو شایانِ نگرش.
پارسی‌انجمن: احمدِ کسروی کافنامه را در سالهای ۱۳۱۴ و ۱۳۱۵ در ماهنامه‌های پیمان و ارمغان چاپ کرد و با آن که ۹ دهه‌ای است که از چاپخشِ آن می‌گذرد، هنوز ریزبینیهایی بسیار در آن هست که پژوهشگران بی نیاز از خواندن و بررسیِ این گفتار نیستند.
پارسی‌انجمن: «فرهنگهای فارسی به فارسی و فارسی به زبانهای دیگر و فرهنگهای موضوعی و گویشهای محلی و فرهنگِ گونه‌ها» گردآورده‌ی استادِ زنده‌یاد محمد دبیرسیاقی است.
پارسی‌انجمن: فرهنگِ واژگانِ سره‌ی پارسی برساخته‌‌ی میرجلال‌الدینِ کزازی گردآوری از ۵۰ نبیگی است که استاد به پارسیِ سره نوشته‌اند.
پارسی‌انجمن: حسابی نشان داده است که زبانِ عربی تا ۲۵ هزار ریشه دارد و از هر ریشه نیز ۷۰ جدامد(مشتق) می‌توان گرفت و بر این پایه بیش از دو میلیون واژه در این زبان نمی‌توان ساخت؛ هم بدان گه که زبانهای هندواروپایی، مانندِ پارسی، دارایِ شمارِ کمی ریشه (نزدیکِ ۱۵۰۰) و ۲۵۰ پیشوند و نزدیکِ ۶۰۰ پسوندند که با افزودنِ آنها به بنِ ریشه می‌توان بیش از ۲۲۶ میلیون واژه ساخت و اگر آمیخته‌های دیگر هم در شمار آورده شوند، شمارِ واژه‌هایی که در پارسی می‌توان ساخت بی‌کران است.
پارسی‌انجمن: زمانِ صفویان روزگارِ نشیبِ اندیشه، فرهنگِ ایرانی و زبانِ پارسی بود و در زمانِ آنان بود که بخشی از ایرانیانِ پارسی‌زبان، مانندِ آذربایجانیان، ترک‌زبان شدند، چه صفویان هم خود ترک‌زبان بودند و هم قزلباشان که پایه‌ی سررشته‌داری‌شان بر آنان استوار بود.
پارسی‌انجمن: نبیگِ بسیار پژوهشیِ «وِهْرُود و اَرَنگ» درباره‌ی گیتی‌شناسیِ تاریخیِ سرزمینهای فرارود و نشان‌دهنده‌ی برماندهای دیرپای و گسترده‌ی شهرآیینیِ (تمدن) ایران در آن مرزوبوم است که پژوهشگر آلمانی، ژورف مارکوارت، داده‌هایی مهند (مهم) درباره‌ی روزگاران آن جای را از بُن‌خانها (منابع و مأخذ) در زبانهای گوناگون دستچین و در این نبیگِ پژوهشی آورده است.
پارسی‌انجمن: «فرهنگِ ایرانِ باستان» گردآوردی از جستارهای گرانسنگِ استادِ زنده‌یاد ابراهیمِ پورداود –ایرانشناس، اوستاشناس و استاد فرهنگ و زبانهای کهنِ ایرانی- است که همان گونه که از نامِ نبیگ برمی‌آید، روشنگری‌ای است دانشی در زمینه‌ی واژه‌های پیونددار با فرهنگِ ایرانِ کهن.